تأثیر عوامل فردی و محیطی بر قصد به ادامه مشارکت در سیستم های یادگیری الکترونیکی دانشگاهی (مطالعه موردی: دانشگاه سیستان و بلوچستان)

مقدمه: امروزه سیستم های یادگیری الکترونیکی در فضای مجازی به عنوان بستر آموزش استفاده می شود. با وجود مزایای متعدد این سیستم ها، مشارکت یادگیرندگان در این محیط ها کم است و محیط های آموزشی سنتی را ترجیح می دهند بنابراین لازم است روش های افزایش مشارکت یادگیرندگان در این سیستم ها بررسی شود. روش: پژوهش حاضر از نظر جهت گیری تحقیق از نوع تحقیق های کاربردی، از نظر استراتژی از نوع تحقیقات کمی و از نظر هدف توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری، دانشجویان مجازی دانشگاه سیستان و بلوچستان (200 نفر) است که به روش نمونه­گیری ساده در دسترس مطابق جدول مورگان 127 پرسشنامه توزیع شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای محقق ساخته بود که روایی محتوایی آن از طریق نظر خبرگان و پایایی آن با آلفای­کرونباخ سنجیده­ شد. برای تحلیل داده ها از روش حداقل مربعات جزیی و نرم­ افزار smartpls نسخه 2 استفاد ­شد. نتایج: یافته ها نشان­داد مقدار t-value بین امنیت روانی جو ارتباطی و پاسخ گویی درک شده برابر 72/16 و بین پاسخ گویی درک شده با قصد به ادامه مشارکت 361/0 (96/1≥t)  است. بنابراین رابطه معناداری برای این مسیر وجود ندارد. اما t-value بین خودکارآمدی و رضایت مندی برابر 132/2 و بین رضایتمندی و قصد به ادامه مشارکت برابر 327/2، رابطه مثبت و معناداری (96/1≤t) به ترتیب با ضرایب همبستگی 143/0 و510/0 وجود دارد. همچنین امنیت روانی جو ارتباطی و پاسخ گویی درک­شده به صورت غیرمستقیم از طریق متغیر میانجی رضایت مندی بر قصد ادامه مشارکت به ترتیب با ضرایب 168/0 و 225/0 مؤثر است. نتیجه گیری: نتایج نشان داد عوامل فردی بر قصد به ادامه مشارکت مؤثر بوده و عوامل محیطی از طریق میانجی گری عوامل فردی بر قصد به ادامه مشارکت مؤثرند بنابراین مدیران و اساتید سیستم های یادگیری الکترونیکی باشد به تحریک انگیزه های فردی توجه ویژه ای داشته باشند.